Wóścenas abo módlitwa knězowa jo drje nejwěcej znate kśesćijańske bjatowanje.

Nowem Testamenśe jo zdźělił Jezus Krystus sam toś tu módlitwu swójim wuknikam, ako su jogo pšašali, kak dejali bjatowaś (pśir. Mat 6,9-13 a Luk 11,2-4).

Tekst módlitwy wobźěłaś

dolnoserbski

Wóśce nas, kenž sy na njebju,
wuswěśone buź Twójo mě;
pśiź k nam Twójo kralejstwo;
Twója wóla se stań
ako na njebju, tak teke na zemi.
Wšedny klěb naš daj nam źinsa,
a wódaj nam naše winy,
ako my wódawamy swójim winikam.
A njewjeź nas do spytowanja
ale wumóž nas wót togo złego,
Pśeto Twójo jo to kralejstwo a ta móc a ta cesć
do nimjernosći. Amen.

górnoserbski (katolska wersija)

Wótče naš, kiž sy w njebjesach.
Swjeć so Twoje mjeno.
Přińdź Twoje kralestwo.
Stań so Twoja wola,
kaž na njebju, tak na zemi.
Wšědny chlěb naš daj nam dźens.
Wodaj nam naše winy,
jako my tež wodawamy swojim winikam.
A njewjedź nas do spytowanja,
ale wumóž nas wot złeho. Amen.

górnoserbski (ewangelska wersija)


Wótče naš, kiž sy w njebjesach.
Swjećene budź twoje mjeno.
Přińdź k nam twoje kralestwo.
Twoja wola so stań
kaž na njebju, tak tež na zemi.
Naš wšědny chlěb daj nam dźensa.
A wodaj nam naše winy,
jako my wodawamy našim winikam.
A njewjedź nas do spytowanja,
ale wumóž nas wot złeho.
Přetož twoje je kralestwo a móc
a česć hač do wěčnosće.
Hamjeń.

Wótkaze wobźěłaś