Pśezpołdnica

bytosć we mytologijach słowjańskich ludow

Pśezpołdnica jo mytiska bytosć, kotaraž jo znata we mytologijach słowjańskich ludow, teke Serbow. Pśezpołdnica jo pśedstajała ako žona w běłej drastwje ze serpom w ruce, kótaraž jo śěgnuła w pśezpołdnjejšem casu pó pólach a łukach a jo jo wobstražowała. Wóna jo mógła smjerś pśinjasć.

Dataja:Briefmarke Sorbische Sagen - Mittagsfrau und Nochtenerin Crop.jpg
Pśezpołdnica

Za pśezpołdnicu su byli w serbskich dialektach młoge słowa wužywane, na pś. pśezpołnica[1] (we Słowniku dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow Arnošta Muki), pódpołdnica[2], serpowa šyja[3] a serpašyja, serpownica, serpowina, serpjelbaba, serpja baba[4] atd.

Nožki wobźěłaś

  1. pśezpołnica
  2. pódpołdnica
  3. Plon na najśpje, wuběrał, zestajał a pśigotował Werner Měškank, Budyšyn 1997, b. 65]
  4. Adolf Černý, Mythiske bytosće łužiskich Serbow, Budyšyn 1893, b. 133

Wótkaz wobźěłaś

  Commons: Mittagsfrau – Zběrka wobrazow, widejow a audio-datajow