Tyźeń jo źinsa w pśisamem wšych kulturach na swěśe casowa jadnotka, kótaraž wobstoj ze sedym dnjow. Wót lěta 1970 w NDR, 1975 w Zwězkowej republice a 1978 teke mjazynarodnje pśipóznaty moderny tyźeń źo wót pónjeźele až do njeźele, tradicionelny žydojsko-kśesćijańsko-muslimiski tyźeń pak wót njeźele až do pónjeźele. Jadno lěto ma nejmjeńša 52 njeźelow; mjasec nejmjeńša styri.

Źěłowe a šulske dny su w srjejźnej Europje zwětšego pónjeźela, wałtora, srjoda, stwórtk a pětk, mjaztym až sobota a njeźela ku kóńcoju tyźenja słušatej. Njeźela je w Nimskej samo oficielnje wólny źeń. W Zjadnośonych statach, Awstralskej a někotarych arabskich krajach płaśi njeźela teke oficielnje dalej ako prědny źeń.

W serbšćinje wužywamy za jadnotliwe dny skrotconki z dweju pismikow (pó, wu, sr, st, pj, so, nj) kaž w nimšćinje, wótergi teke skrotconki z tśich pismikow kaž w engelšćinje.

Glědaj teke wobźěłaś