Beno Budar

Beno Budar (roź. 19. měrca 1946 w Kulowje, wum. 8 oktobra 2023) jo był serbski lyrikaŕ, prozaist, wudawaśel a pśestajaŕ.

Wón jo se w Kulowje naroźił. Tam jo teke do šule chójźił, pón w Ralbicach. Wót 1960 jo wuknuł na Serbskej rozšyrjonej wušej šuli w Małem Wjelkowje. Pó maturje jo w Lipsku slawistiku studěrował. Jadno lěto jo teke studěrował rusistiku na uniwersiśe w Rostowje nad Donom. Wót 1969 jo źěłał ako lektor w Ludowem nakładnistwje Domowina, pozdźej teke ako redaktor Płomjenja. W 2013 jo wón głowne Myto Ćišinskego dóstał.

Publikacije

Lyrika

1978: Mikus a Dajkus
1983: Spać w meji měli zakazać
1994: Naš kusk zemje
2001: Wokomiki słónca (basni a pśebasnjenja)

Proza

1979: W susodstwje makrelow
2011: Dźens sym połsta dubow sadźił (wulicowańka a druge teksty z lět 1972-2008)

Dramatika

1985: Na křižerjach

Pśełožki do górnoserbšćiny

1970: L. N. Tolstoj, Tři mjedwjedźe
1971: A. Sobolew, Njewjedrowa stepa
1972: R. Kaz, E. Sazonow, Třo musketěrojo
1973: Č. Ajmatow, Brězyčka moja w čerwjenym rubišku
1977: W. Rozow, Njenarunajomny
1978: A. a E. Fauquez, Barbarossa a kupa słónčneje róžy
1978: A. Kertész, Mjeniny
1978: A. Losew, Mały Herakles
1987: E. Spálený, L. Zubajová, Jan, Minka a Bobik na prózdninach

Žrědła

Serbscy spisowaćeljo. Biografije a bibliografije. (1989) Wudawaćel: Koło serbskich spisowaćelow