Polski: Pałac Łosiów w Narolu - pawilon wschodni. Pawilony boczne stoją na rzucie zbliżonych do kwadratu prostokątów, zwróconych w stronę południa, podobnie jak fasada pałacu. Ich pięcioosiowe elewacje frontowe oraz trójosiowe boczne rozczłonkowane były głębokimi płycinami mieszczącymi okna i pionowymi pasami boni, które pokrywały także narożniki. Drzwi wejściowe akcentowały trójkątne przyczółki z faliście wygiętymi spływami po bokach, przebite okulusami. Pawilony nakrywały czterospadowe dachy mansardowe z wygiętymi połaciami dolnymi i dwoma poprzecznie do kalenicy ustawionymi kominami. Oba pawilony miały pokoje usytuowane po dwóch stronach wąskich, idących przez całą szerokość budynków korytarzy. W pawilonie prawym znajdowała się sala, w której do 1939 r. przetrwały ślady dawnych fresków. Ocalałe fragmenty dowodziły, że były to portrety autorów dramatycznych XVIII w., a sala służyła jako teatralna. Przed 1939 r. mieściła ona kaplicę. Główny korpus łącznie z galeriami i pawilonami tworzył kształt podkowy przypominający herb fundatora rezydencji.