Pśezpołdnica
bytosć we mytologijach słowjańskich ludow
Pśezpołdnica jo mytiska bytosć, kotaraž jo znata we mytologijach słowjańskich ludow, teke Serbow. Pśezpołdnica jo pśedstajała ako žona w běłej drastwje ze serpom w ruce, kótaraž jo śěgnuła w pśezpołdnjejšem casu pó pólach a łukach a jo jo wobstražowała. Wóna jo mógła smjerś pśinjasć.
Za pśezpołdnicu su byli w serbskich dialektach młoge słowa wužywane, na pś. pśezpołnica[1] (we Słowniku dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow Arnošta Muki), pódpołdnica[2], serpowa šyja[3] a serpašyja, serpownica, serpowina, serpjelbaba, serpja baba[4] atd.
Nožki
wobźěłaś- ↑ pśezpołnica
- ↑ pódpołdnica
- ↑ Plon na najśpje, wuběrał, zestajał a pśigotował Werner Měškank, Budyšyn 1997, b. 65]
- ↑ Adolf Černý, Mythiske bytosće łužiskich Serbow, Budyšyn 1893, b. 133
Wótkaz
wobźěłaś- Wó pśezpołdnicy + Pśemóžona pśezpołdnica, w: Lutki 1/2013, b. 17-18.
Commons: Mittagsfrau – Zběrka wobrazow, widejow a audio-datajow