Wersija z 7. januara 2021, 02:07 wobźěłaś J budissin (diskusija \| pśinoski) 2.248 Bearbeitungen SKeine Bearbeitungszusammenfassung ← pśedchadna změna		Wersija z 7. januara 2021, 11:37 wobźěłaś wótwrośiś J budissin (diskusija \| pśinoski) 2.248 Bearbeitungen SKeine Bearbeitungszusammenfassung Pśiduca změna →
Rědka 13: Handrij Zejler jo se naroźił ako syn chudego budkarja a studnjarja Jana Zejlera. Južo jogo starki Jan Jakub Zejler (roź. 1746) jo śěgnuł z Bolborc do Słoneje Boršće, źož won jo se ženił<!-- z Pětru Rjenču-->. Ze ženja su dostali tśi źiśi: Jan, Hana a Michał. Jan Zejler jo se naroźił dnja 30. nowembra 1767 a zemrěł dnja 26. septembra 1844; won jo se zalubował do Marje (13.4.1773-18.8.1847). Zgromadnje wonej stej teke měłej tśi źisi: nejpjerwjej Handrij (1804), pótom źowku Marju a syna Jana Michała (1806-1811). Wjas Słona Boršć jo měła wjele kraja: 350 hektarow a w lěśe 1837 jano 148 luźi jo tam bydliło, a to 86 ewangeliskich a 62 katolskich. Burske žywjenje, wuska zwězanosć z rolu, ~~rolnikarske~~rolnikaŕske źěła a swěźenje su wobwliwowali mysli wobydlarjow w takem casu a su dostali swój wuraz w jich wobraznej serbskej rěcy. To jo był swět, w kótarymž Handrij Zejler jo wótrosł. Jogo bajki wobrazuju burske žywjenje a serbske ludowe spiwy su dalej pěstowali a spěchowali jano z nejwětšym spiwaŕjom. Swoju domownju Zejler jo lubował, což wón jo w młodych lětach ducy ze Słoneje Boršće wuraz dał w [[serbska hymna\|serbskej hymnje]] '''''Na serbsku Łužycu''''':

Handrij Zejler: Rozdźěl mjazy wersijami