Beno Pětška

Beno Pětška, nim. Benno Pötschke (roź. 30. decembra 1934 w Nowej Wjesce, wum. 7. decembra 2021) - dolnoserbski ceptaŕ, wudawaŕ, zestajaŕ, a pśełožowaŕ‎.

Beno Pětška
Datum naroźenja	30. decembra 1934(1934-12-30) Nowa Wjeska

Pó abiturje 1954 Beno Pětška jo studěrował na Peda­gogiskem instituśe w Małem Wjel­ko­wje. Pótom wón jo źěłał ako wucabnik w Brja­zynje a Bórkowach, źož bydli až do źinsa.

Publikacije

• 1966 - Beno Pětška, Pilnje wuknjomy: wucbnica serbšćiny za 3. lětnik źaseśrědowniskich powšyknozdźělowańskich polytechniskich wušych šulow ze serbskeju wucbu
• 1989: Droga do noweje domownje [w:] Ako smy chopili ceptariś. Dopomnjeńki wucabnikow prědnych lět, wud. Christa Brandtowa, Budyšyn
• 1992 - Jakub Bart-Ćišinski, Moje serbske wuznaće / Mojo serbske wuznaśe / Mein Bekenntnis, pśebasnili Pětš Janaš, Beno Pětška, Kito Lorenc, Pětr Malink
• 1993 - Pěšy, z cołnom, po kolasach. Drobna proza wo Dolnej Łužycy, wuběrał a zestajał Beno Pětška, Budyšyn
• 1994 - Garona a bośon. Aespowe fabule / Die Krähe und der Storch. Fabeln des Äsop, pśestajił z nimskeje rěcy Beno Pětška
• 1995 - Mysli, badaj, wugodaj: luštne godańka a druge zaběranja ze serbskeju rěcu za małe a wětše źiśi, zestajał Beno Pětška, Budyšyn
• 1997 - Margita Heinrichowa, Ta wońkotata nazyma. Proza, zestajał Beno Pětška, Budyšyn
• 1999 - Wendische Bilderwelten. Der Kunst von Heide und Spreewald auf der Spur, Beno Pětška gromaźe z Alfredom Krautzom, Budyšyn
• 2002 - Wylem Bjero, Žaba na kokulce, wudał Beno Pětška, Budyšyn
• 2008 - Pomocniwy Hermanko, Cołnarskiej kuska, Dwě twardej glowje, [w:] Ze žywjenja na lanźe: pratyjarje wulicuju, Budyšyn.
• 2010 - Beno Pětška, Moje wójnske dźěćatstwo, Budyšyn (w górnoserbšćinje)