Gerat Nagora
Gerat Nagora, nim. Gerhard Nagora (roź. 27. decembra 1936 w Mósće[1], wum. 4. maja 2010 w Chóśebuzu[2]) – jo był dolnoserbski wucabnik, awtor a pśełožowaŕ knigłow za źiśi, redaktor Pratyje 1993-2004. Wón jo był cłonk Dolnoserbskeje rěcneje komisije.
Gerat Nagora jo źěłał ako wucabnik serbšćiny a kreslenja w Serbskej rozšyrjonej wušej šuli (SRWŠ) w Chóśebuzu. Spisowaśelka Mirelle Nagora jo jogo źowka.
W lěśe 1982 jo Gerat Nagora dostał cesne znamuško Domowiny[3], a w 1991 - myto Domowiny[4].
Publikacije wobźěłaś
- 2002: Wumějom dwě recy. Nimsko-dolnoserbska pśirucka za kubłarki we WITAJ-źiśownjach, Budyšyn
- 2004: Anka, Jonas a 7 bajankow
- 2004: Terminologija za computer, internet, e-mail a handy. Wopytowański material, Chóśebuz, red. Christiana Piniekowa
- 2009: Terminologija za pśedmjata kreslenje a wuměłstwowe kubłanje. Wopytowański material, red. Ch. Piniekowa, M. Hašcyna, S. Joppekowa, E. Filipowa, Chóśebuz, 160 b.
- 2020: Wumějom dwě recy. Nimsko-dolnoserbska pśirucka za kubłarki we WITAJ-źiśownjach, Budyšyn (nowe wudaśe)
Pśełožki do dolnoserbšćiny wobźěłaś
- 1999: Mirelle Nagora, Im Tal der roten Kleeblüten / W dole cerwjenych kwiśinkow, pśestajił Gerat Nagora
- 2005: Nataša Tanská, Puf a Muf (pśestajił Gerat Nagora)
- 2006: Jurij Brězan, Kak jo elefant do gribow šeł (z górnoserbšćiny pśestajił Gerat Nagora)
- 2007: Jěwa-Marja Čornakec, Kak Kak jo myška Pip-pip plěwaś nawuknuła (z górnoserbšćiny pśestajił Gerat Nagora)
- 2009: Jěwa-Marja Čornakec, Kak jo ježyk Štapak skóńcnje spaś nawuknuł (z górnoserbšćiny pśestajił Gerat Nagora)
- 2008: Słowka ako jaskolicka; Dopomnjenki starego cłowjeka na Mata Kosyka, [w:] Ze žywjenja na lanźe: pratyjarje wulicuju, Budyšyn[5].
- 2010: Thomas Binder, Leoni a Leo, pśestajił Gerat Nagora
- 2010: Jěwa-Marja Čornakec, Wroblik Frido a jogo pśijaśele, (słuchoknigły; z górnoserbšćiny pśestajił Gerat Nagora)