Ptaškowa swajźba (górnoserbski Ptači kwas, nimski Vogelhochzeit) jo kuždolětny nałog, kótaryž jo znaty we wšakorakich europskich regionach, pśedewšym pak w serbskej Łužycy.

Ptaškowoswajźbowa listowa znamka z casa NDR

Na pśedwjacorje 25. januara stajaju źiśi prozny talaŕ na woknowu delku abo pśed źurja. Rano namakaju na nim słodkosći w formje ptaškow abo gnězdkow. Typiski su śěstowe ptaški ze cukorowym pólewanim, tak mjenjowane sroki. Pó legenźe źěkuju se ptaški źiśam ze słodkosćami za picowanje w zymje.

Wopšawdnu ptaškowu swajźbu swěśe źiśi w źiśowni abo w šuli, pśewoblacone ako ptaški, ze spiwami, rejami abo samo ze swěźeńskim pśeśěgom, kaž na pśikład w Chrósćicach. Nanejmjenjej swajźbowy pór zwětšego w serbskej swajźbowej drastwje chójźi. W Serbach tradicionelnje wron jo nawóženja a sroka jo njewjesta, pśeśiwo comuž staj w nimskich źiśownjach kaž teke w nimskorěcnej wersiji ludowego spiwa wó ptaškowej swajźbje kós a drozna njewjesćinski pór.

Wažny wobstatk łužyskego nałoga jo teke ptaškowoswajźbowy program Serbskego ludowego ansambla, z kótarymž droguju pśez cełu Łužycu.

Glědaj teke

wobźěłaś