Handrij Zejler: Rozdźěl mjazy wersijami
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
S →Familija: korektura |
||
Rědka 7:
Wjas Słony Baršć jo měła wjele kraja: 350 hektarjow a w lěśe 1837 jano 148 luźi tam su bydlili, a to 86 ewangelskich a 62 katolskich. Burske žywjenje, wuska zwjazanosć z rolu, rolnikarske źěła a swěźenje su wobwliwowali mysli wobydlarjow w takem casu. Su dostali swoj wuraz w jich wobraznej serbskej rěcy. To jo był swět, w kotarymž Handrij Zejler jo narostał. Jogo bajki wobrazuju burske žywjenje a serbske ludowe spiwy su dalej pěstowali a spěchowali jano z nejwěstym spiwarjom.
Swoju domownju Zejler jo lubował, kotaregož won jo w młodych lětach ducy ze Słonego Baršća wuraz dał w [[serbska hymna|serbskej hymny]] '''''Na serbsku Łužycu''''':
''Rědna Łužyca,
spšawna, pšijazna,
Rědka 13:
mojich glucnych myslow raj,
swěte su mě twoje strony!'' [1]
== Žywjenje ==
| |||