Thrakšćina

Thrakšćina, Thrakiska rěc (teke Dako-Thrakiska mjenjowana) jo jadna z indoeuropskich rěcow a wóna jo była w antice wót luda Thrakow powědana w šyrokem źělu Balkańskeje połkupy, na někotarych kupach Egejskego mórja a někotarych teritoriumach dłujkowjacorneje Małeje Azije, pótakem w źinsajšnej Turkojskej su wobydlili (Mysiju, Bithynju, Paphlagoniju). Thrakiska rěc jo měła wšakorake dialekty.

Dakšćina

Dakšćina jo pódwjacorna narěc Thrakiskeje rěcy. Rumuny wiźe se ako naslědniki Dakow a jo take měnjenje skoro z wěstosću, až 180 słowow moderneje rumuńskeje rěcy ako dakiski substrat móžo se identificěrowaś. Na pśikład balaur (plon) abo brânză (twarožk).

Getišćina

Getišćina jo była powědana w pódzajtšnem źělu Thrakije wót luda Getow, pótakem na brjogu Carnego mórja.

Moesišćina

Moesišćina jo była rěc, z kótaruž jo se powědało na pódpołdnjo wót Dunaja w Moesiji a teke ale w Małej Aziji w kraju Mysia.

Thrakiske słowa

bebrus = bobr (lit. bebras, słowjański bobr)
berga(s) = wušyna, brjog (rus. bereg'/берег = Ufer, teke slowjeniski. breg)
berza(s) = brjaza (lit. beržas, słowjański breza)
bistras = malsny (rus. bystryj (быстрый))
brentas = jeleń
bria = město
genton = měso
ida(ide) = bom, lěs
midne = wjas
zelas = wino
gyn/γυνή = žona, teke čech. žena) (pśir. łat. gens = Sippe)
zer = zwěrje (rus. zwer'/зверь)
zvaka(s) = swětły (pśir. lit žvakė = „swěca“)

Literatura

↑ Ivan Duridanov: Die Sprache der Thraker. In: Bulgarische Sammlung. Band 5, Hieronymus Verlag, Neuried 1985 (Originaltitel: Ezikăt na trakite (Sofia 1976), übersetzt von Ivan Duridanov), ISBN 3-88893-031-6.
I.I. Russu, Limba Traco-Dacilor / Die Sprache der Thrako-Daker, Bucharest (1967, 1969).
Paul Kretschmer, "Glotta", in: Zeitschrift für griechische und lateinische Sprache 7, 1915.