Wotrow

wjas w Budyšyńskem wokrejsu, gmejnski źěl Pančic-Kukowa

Wotrow (nimski Ostro) jo stare sedlišćo. Na to pokazujo teke nimske mě Ostro. Wóno njejo pópšawem nimske, ale zdźaržane staroserbske pomjenjowanje ostrow ("kupa", "insula", pśir. rusojske "остров"). Teke wjelike Wotrowske groźišćo pokazujo na to, až su byli toś te strony jěsno wobydlone. Lětstotki jo słušał Wotrow do wósady Hodźij. Bliskosći dla jo ale wjele luźi z źinsajšneje Wotrowskeje wósady chójźiło do Chrósćic namšu. Pó reformaciji jo Wotrow se pśirědował Chróšćańskej wósaźe. Status samostatneje wósadneje jsy jo dostała wjas w lěśe 1758, cerkwja jo se dotwariła 1772.

Wotrowska cerkwja w zymje.

Cerkwja a wósada

wobźěłaś

Pó załoženju wósady 1758 su se wótměwali namše nejžpjerwjej na farje. Swóju cerkwju maju Wotrowske wót 1772. 1934 jo se pśitwariła pód fararjom Justom wołtarnišćo. Cerkwja jo wuswěśona swětemu Benoju, kótaryž jo zrazom patron Mišnjańskego biskupstwa a (katolskich) Serbow. Póstawa swětego jo teke na wołtarnem wobrazu wiźeś.

Do Wotrowskeje wósady słušaju źinsa slědujuce jsy: Wotrow, Kanecy, Kašecy, Krěpjecy, Žuricy, Wujězd, Mały Wosyk, Jědlica, Wulki Wosyk, Hłupońca, Bukowc, Nowy Dwór, Njeradecy, Ledźborjecy, Panecy.

Na Wotrowskem kjarchobje jo zakopowany serbski basnikaŕ a procowaŕ Jakub Bart-Ćišinski.

Žywjenje we jsy

wobźěłaś

Mimo cerkwinego źěła eksistěrujo we Wotrowje młoźinski klub O2 (ob origem), kótaryž jo 2004 pśistupił Domowinje.

We jsy eksistěrujo źiśownja, kótaraž jo pśejšła 2005 do nosarstwa SŠT.

W lěśe 1758 pód biskupom Wóskim natwarjona a wěcej razow pówětšona šula južo njeźěła.

Literaturne wótkaze

wobźěłaś
  • Jan Meškank: Wotrow a wokolina. Přinošk k wjesnej chrónice. Budyšyn 1958.
  • Pawol Šołta: Wotrow lužiska Troja. Budyšyn 1922.
 
Commons