Zagrodny groch
Zagrodny groch (Pisum sativum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy I
pórěd: Fabales
swójźba: Łušćinowe rostliny (Fabaceae)
pódswójźba: Mjatelojte kwitarje
(Faboideae)
tribus: (Vicieae)
rod: Groch[1][2] (Pisum)
družyna: Zagrodny groch
wědomnostne mě
Pisum sativum
L.
Wobźěłaś
p  d  w

Zagrodny groch (Pisum sativum) jo rostlina ze swójźby łušćinowych rostlinow (Fabaceae).

Wopis wobźěłaś

Zagrodny groch jo jadnolětna družyna, kótaraž z łopjenowymi wobwitkami łazy.

Kwiśonki su běłe a pó jadnom stoje.

Płody a semjenja wobźěłaś

Płody su łušćiny, kótarež dośěgnu dłujkosć wót 6 až do 10 cm. Jich bělizna jo gropna. Semjenja su kulowate, gładke a nazeleń žołte, śamnožołte kaž cenk abo zelene.

Póddružyny a warjetety wobźěłaś

Zagrodny groch ma rozdźělne kulturne formy.

  • Rolny groch (Pisum sativum subsp. sativum convar. speciosum) jo kulturna forma zagrodnego grocha, kótaryž se za zelenu a suchu picu wužywa. Jogo semjenja su pitśku rožkate, šerozelene a brunje dypkate. Mimo togo chórgojcka kwiśonki jo blěda. Kśiłka su śamnowioletne.
  • Zmaršćony groch (nimski Markerbse, Runzelerbse, Pisum sativum convar. medullare) ma styrirožkate, suche semjenja, kótarež se njezdrjałe ako zeleninu jěźe.
  • Cukorowy groch (Pisum sativum convar. axiphium) ma łušćiny a semjenja, kótarež njezdrjale su słodke a se ako zeleninu jěźe.

Wobraze wobźěłaś

Nožki wobźěłaś

  1. Starosta: Dolnoserbsko-nimski słownik, Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch, Bautzen 1999, ISBN 3-7420-1096-4, bok 151
  2. W internetowem słowniku: Erbse

Žrědła wobźěłaś

  • Meyers Taschenlexikon Biologie, In 3 Bänden, 1. zwězk, ISBN 3-411-12013-4, bok 252, pód lema Gartenerbse (Pisum sativum) (nim.)
  • Meyers Taschenlexikon Biologie, In 3 Bänden, 3. zwězk, ISBN 3-411-12033-9, strona 42, pód lema Saaterbse (Pisum sativum) (nim.)

Eksterne wótkaze wobźěłaś

« Zagrodny groch » w drugich wikimediskich projektach :