Brodajcate wjelkowe mloko
Brodajcate wjelkowe mloko (Euphorbia verrucosa) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Rosidy Eurosidy I | |
pórěd: | (Malpighiales) |
swójźba: | Wjelkomlokowe rostliny (Euphorbiaceae) |
rod: | Wjelkowe mloko[1] (Euphorbia) |
družyna: | Brodajcate wjelkowe mloko |
wědomnostne mě | |
Euphorbia verrucosa | |
L. | |
Brodajcate wjelkowe mloko (Euphorbia verrucosa) jo rostlina ze swójźby wjelkomlokowych rostlinow (Euphorbiaceae).
Wopis
wobźěłaśBrodajcate wjelkowe mloko jo trajne zele, kótarež dośěgnjo wusokosć wót 30 až do 50 cm. Rostlina wopśimjejo běłu mězgu.
Měnjate, swětłozelene łopjena su dłujkojte-owalne, sejźece, prědku śańko rězane a dośěgnu dłujkosć wót 2 až do 5 cm.
Kwiśonki
wobźěłaśKwiśo wót maja až do junija. Kwiśonkowe stołki su pózdatne wokołki a wobstoje zwětšego z pěś promjenjow a njasu žołte abo oranžowe šyroko-owalne abo wopak jajojte wusoke łopjeńka. Wobalka z wusokich łopjeńkow jo owalna, njezrosćona a krotko wogonkata. Załzy kwiśonkowych keluškow su owalne a žołte.
Płody
wobźěłaśPłody su kapsle, kótarež njasu połkulowe až cylindriske brodawki a dośěgnu dłujkosć wót 3 až do 4 mm.
Stojnišćo
wobźěłaśRosćo na suchych łukach a pastwach, na nakłonjach. Ma lubjej suche, do dłymi duce zemje na pitśku śoplejšych stojnišćach.
Rozšyrjenje
wobźěłaśRostlina jo w srjejźnej a pódpołdnjowej Europje rozšyrjona.
Wužywanje
wobźěłaśNožki
wobźěłaś- ↑ Natur und Text, Rangsdorf 2011, b. 191 a 192 (ale za družynje Euphorbia cyparissia a Euphorbia helioscopia).
Žrědła
wobźěłaś- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, bok 162, z wědomnostnym mjenim Euphorbia brittingeri Opiz a synonymom Euphorbia verrucosa L. (nim.)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, bok 262 (nim.)
Wótkaze
wobźěłaśBrodajcate wjelkowe mloko. W: FloraWeb.de. (nim.)