Pěskowa chójca
Pěskowa chójna (Pinus sylvestris) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
klasa: | (Coniferopsida) |
pórěd: | Konifera (Coniferales) |
swójźba: | Chójcowe rostliny (Pinaceae) |
pódswójźba: | (Pinoideae) |
rod: | Chójca[1][2] (Pinus) |
družyna: | Pěskowa chójca |
wědomnostne mě | |
Pinus sylvestris | |
L. | |
Pěskowa chójca (Pinus sylvestris) jo bom ze swójźby chójcowych rostlinow (Pinaceae).
Wobraze
wobźěłaś-
ilustracija
-
lěs (Sierra de Guadarrama, Špańska)
-
góla (Bramborska, Nimska)
Wopis
wobźěłaśPěskowa chójca jo bom, kótaryž dośěgnjo wusokosć wót 40 m. Jeje krona ma kjaglojty abo předešćnikojty zrost.
Škóra jo nanejmjenjej w kronje zarzocerwjena a dolnem źělu štoma jo śamno-bruna.
Jegły su zwětšego jaden raz wokoło wóski wjertane. Jich nutśikowny bok jo módrozeleny. A wóni stoje pó dwěma na krotkich wurostkach a dośěgnu dłujkosć wót 3 až 7 cm.
Kwiśo wót maja až junija, mjaztym kwiśenje w starstwje wót 30 až 70 lět zachopina. Njelicobne proški maja dwa powětšowej měcha, a togodla su wjelgin lažke.
Šyški su kulojte až jajojte, na bazy zwětšego kśiwe a dośěgnu dłujkosć wót 2,5 až 6 (7) cm. Semjenja akle w drugem lěśu pó kwiśenju zezdrjaju.
Stojnišćo
wobźěłaśRosćo w pśiroźe na skałach, łukach, w nagłych zwisach a tymjenjach. Preferujo skerje śoplejše, suche zemja a pótrjebujo wjele swětła.
Rozšyrjenje
wobźěłaśWužywanje
wobźěłaśNožki
wobźěłaś- ↑ Starosta: Dolnoserbsko-nimski słownik, Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch, Bautzen 1999, ISBN 3-7420-1096-4, bok 95
- ↑ W internetowem słowniku: Kiefer
Žrědła
wobźěłaś- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 430 (nim.)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 390 (nim.)
Eksterne wótkaze
wobźěłaś- wopisanje a systematika (eng.)