Pad (gramatika)
Pad (teke kazus) jo w gramatice fleksiska kategorija nomena (=deklinacija). Z nim pokaza nomen swóju funkciju znutśika zmysłowego zwiska sady. W morfologiji jo kazus morfologiska kategorija, kótaraž jo pśez system na sebje napśeśiwo stojecych formowych rědow wóznamjenjowany, pśi tom toś te formy póśěg pśedmjata k drugim pśedmjatam w dokładnej situaciji wrośi. Typiski njaso słowo jano jadnučke kazusowe markěrowanje, w někotarych rěcach tola eksistěruju teke słowa z dwěma a wěcej kazusowymi markěrowanjami .
Etymologija
wobźěłaśPomjenjowanje kazus etymologiski wót grichiskego gramatikarja Dionysios Thrax slědk źo. Wón jo nomeny ako wót werba wótpadujucy (nimski 'abfallend' ('abhängig')) wopisował a wóznamjenjował toś ten proces ako ptosis (πτῶσις) 'pad'. Pśewześe zapśimjeśa łatyńšćiny jo až źinsajšny źeń wobchowało.
Kazuse w dolnoserbšćinje
wobźěłaśDolnoserbšćina ma jano šesć kazusow (padow):
Kazuse w górnoserbšćinje
wobźěłaśGórnoserbšćina ma samo sedym kazusow, dokulaž wokatiw pśidatnje eksistěrujo.
Kazuse w słowjańskich rěcach
wobźěłaśLicba kazusow jo pó źělach rozdźělna we słowjańskich rěcach, dokulaž bulgaršćina a makedońšćina wěcej njamatej kazuse pśi nomenach, ale małe kazuse pśi pronomenach. Wše druge rěcy maju šesć abo sedym kazusow.
Prasłowjańska rěc jo sedym kazusow měła.
Pódwjacornosłowjańske a pódzajtšnosłowjańske rěcy maju rozdźěl mjazy měkeju a twardeju deklinaciju, ale w pódpołdnjosłowjańskich rěcach toś ten rozdźěl pśisamem wěcej njeeksistěrujo.
Kazuse w indoeuropskich a drugich rěcach
wobźěłaśIndoeuropska prarěc jo znała wósym abo źewjeś kazusow:
Z togo nastawane rěcy (baltiske, słowjańske rěcy, ale teke łatyńšćina abo Stara grichišćina) su toś te dopołnje abo jano pó źělach wobchowałe (pó źělach z drugimi mjenjami). Teke nimšćina jo měła pśed 1.000 lětami hyšći instrumental.
Njeindoeuropske rěcy (na pś. finougriske) znaju pó źělach jasnje wěcej kazusow. W finšćinje su na pśikład pěśnasćo, w hungoršćinje wósymnasćo.
Tola jo pšawje śěžke daś zapśimjeśu powšyknje płaśecu definiciju. Někotare fachniki cwibluju na śim, až wón se na wše rěcy (na pś. Engelšćina abo hungoršćina) nałožowaś góźi.
Kazuse w rěcach swěśow
wobźěłaśKazus | woznam | přikład | rěče (přikłady) |
---|---|---|---|
abesiw | njepřitomnosć wót něcogo | bźez wucabnika | hungoršćina, finšćina, estnišćina |
ablatiw (2) | pšec pógibowanje | pšec wót wucabnika | madźaršćina, finšćina, estnišćina, turkojšćina |
ablatiw (1) | njedirektny pad | wucabnika nastupajcy | sanskrit, łatyńšćina |
absolutiw | Subjekty intransitiwnych werbow; Objekty transitiwnych werbow | wucabnik resp. wucabnika | ergatiwne rěcy |
adesiw | blisko pśi | pśi wucabniku | hungoršćina, finšćina, estnišćina, litawšćina (něgdy) |
akuzatiw | direktny objekt | wucabnika, dub | wjele indoeuropskich rěcow, arabšćina, hungoršćina, Esperanto |
allatiw abo direktiw | pśipógibanje | k wucabnikoju | baskišćina, hungoršćina, finšćina, estnišćina, litawšćina (něgdy), tibetišćina |
ekwatiw | pśirownanje | kaž wucabnik | sumerišćina |
datiw | směr abo adresat; njedirektny objekt | wucabnikoju | wjele indoeuropskich rěcow, hungoršćina, turkojšćina |
delatiw | pšec pógibowanje dele z cogo | dele z loźe | hungoršćina |
delimitatiw (lokalny genitiw) | městna pśisłušnosć | wucabnika, k wucabnikoju słušajucy | baskišćina |
derivatiw | póchad | Hamburgowy wucabnik | turkojšćina |
elatiw | wen pógibowanje | wen z doma | hungoršćina, finšćina, estnišćina |
ergatiw | Subjekt, kótaryž transitiwny werb wuwjeźo | wucabnik (twóri dom...) | baskišćina, samoanišćina, tibetišćina, inuktitut |
esiw | markěrowanje stawa | jako wučer | finšćina, estišćina, Samiske rěče |
genitiw | wobsydstwo, poćah | wučerja | wjele indoeuropskich rěčow, arabšćina |
ilatiw | nutś pógibowanje | do doma | hungoršćina, finšćina, estnišćina, samiske rěcy, litawšćina |
inesiw | znutśika | w domu | baskišćina, hungoršćina, finšćina, estnišćina, litawšćina |
instruktiw (1) | wasnja | z pomocu wucabnika | finšćina |
instrumental abo instruktiw (2) | markěrowanje wužyśa | z wucabnikom | sanskrit, słowjańske rěcy, baskišćina, finšćina, hunogršćina |
komitatiw | gromaźe z | z wucabnikom | baskišćina, estnišćina, hungoršćina, tibetišćina, finšćina, samiske rěcy |
lokatiw | městno | na domu | Sanskrit, słowjańske rěcy, letišćina, tibetišćina, samiske rěcy, turkojšćina |
nominatiw | subjekt | wucabnik | wšykne indoeuropske rěcy, arabšćina, hungoršćina, finšćina, estnišćina, samiske rěcy |
oblikwus | Umfassend?? | nastupajucy wucabnika | zazaki, kurmandźišćina, Stara francojšćina, engelšćina |
partitiw | mnóstwo | ??an Lehrern | baskišćina, finšćina, estnišćina |
perlatiw | pógibowanje pśez něco | pśez dom | tocharišćina |
posesiw | wobsedstwo | słušejo wucabnika | baskišćina |
postpozicional | kazus pśed postpozicijami | hindi | |
prepozitiw | kazus pó prepozicijach | rušćina | |
prolatiw (1) | pógibowanje na powjerchu | pśez dom | estnišćina |
prolatiw (2) | za abo město | za wucabnika | baskišćina |
sublatiw | pógibowanje na něco | na łoź | hungoršćina |
superesiw | pozicija na | na łoźi | hungoršćina |
tendencial | zaměr pógibowanja | w zaměrje wucabnika | baskišćina |
terminatiw | kóńc pógibowanja abo casa | až do wucabnika | baskišćina, estnišćina, tibetišćina |
translatiw | změna stawa | k wucabnikoju | hungoršćina, finšćina, estnišćina |
wokatiw | zarěčenje | (kněz) wucabnik! | sanskrit, łatyńšćina, rumunšćina, grichišćina, štokawišćina, češćina, pólšćina, ukrainšćina, iršćina, serbšćina |
Glědaj teke:
wobźěłaśW dolnoserbšćinje |
---|
nominatiw | genitiw | datiw | akuzatiw | instrumental | lokatiw | wokatiw1 | |
1 jano rědko |
W drugich rěcach |
abesiw | ablatiw | absolutiw | adesiw | alatiw | delatiw | delimatiw | deriwatiw | elatiw | ergatiw | esiw | ilatiw | inesiw | instruktiw | komitatiw | partitiw | sublatiw | superesiw | terminatiw | translatiw | |